Observeren

Als er iets fantastisch is om te doen, is het wel mensen observeren! Lachen om jongens die elkaar een ingewikkelde macho handdruk geven en om de meisjes die er giechelend langs lopen nadat het ze gelukt is om oogcontact met de jongens te krijgen. Vriendinnen die aankomen op de afgesproken plek voor de kroeg en een enthousiaste kreet slaan en elkaar in de armen vliegen bij het aankomst. Een jongen in de trein die met de muziek door zijn oren voor zich uit staart, ik die afvragend tegenover hem zit en benieuwd ben wat er in zijn hoofd omgaat. lachen om mensen met een tik, die niemand anders door blijkt te hebben. Meisjes die voortdurend de handen door het haar halen, kleine kinderen die eerst de buitenkant van het chocolaatje opeten en dan pas de binnenkant, mensen die mee tikken op de maat van de muziek, of nog erger, meelopen op de maat van de muziek. Maar vooral de manier van hoe mensen praten en dingen overbrengen kan mij fascineren, je hebt mensen die woorden zo mooi uitspreken, die de punten en comma's figuurlijk precies op de goede plek in de zin plaatsen, maar vooral met de rust waarmee ze praten. Ikzelf ratel maar door, als ik enthousiast ben praat ik altijd heel snel, waardoor ik mijn zin zo'n 3 keer mag herhalen, de mensen in mijn omgeving zijn er inmiddels aan gewend, maar als ik nieuwe mensen leer kennen en ik wil al lachend iets vertellen, moet ik echt goed op mijn uitspraak letten. Mijn ouders zeggen dan ook altijd 'beter articuleren iris'.